Leon Ormezowski pierwszym dyrektorem PWSSP w Łodzi

W 1945 roku, (w wieku 49 lat) Leon Ormezowski został pierwszym dyrektorem Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi, a od 15 lutego 1947 roku, na mocy Ministerstwa Kultury i Sztuki - Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych. W czerwcu 1948 roku zrezygnował z funkcji dyrektora.

Uczelnia mieściła się w budynku przy ulicy Narutowicza 77. W tym samym budynku znajdowały się jeszcze Szkoła Przemysłu Artystycznego, Ognisko Sztuk Plastycznych i Wydział Stomatologiczny Uniwersytetu Łódzkiego. Już od samego początku działalności rozwój szkoły niósł za sobą braki lokalowe. Z tego powodu w 1947 roku powołano komisję rozbudowy gmachu.

Pierwsze wydziały uczelni to:

• Wydział Włókienniczy – kierownik Leon Ormezowski
• Wydział Ceramiki – kierownik Julia Kotarbińska
• Wydział Grafiki – Kierownik Ludwik Tyrowicz

W następnym roku akademickim 1946/47 powołano następujące wydziały:

• Wydział Rysunku – kierownik A. Rychtarski
• Wydział Malarstwa – kierownik L. Ormezowski
• Wydział Rzeźby – kierownik J. Mazurczyk
• Wydział Sztuki Wnętrza – kierownik M. Obrębska-Stieber
• Wydział Grafiki – kierownik L. Tyrowicz

11.10.1946 r. uczelnia otrzymała pozwolenie na prowadzenie 2-letniego kursu operatorów filmowych. Prowadził go Marian Wimmer.

Pierwszy plener studencki w Nowej Rudzie, latem 1946, poprowadzili W. Strzemiński, S. Wegner i R. Modzelewski.

Aby szkoła mogła poprawnie funkcjonować, ustanowiono statut i ustrój uczelni. 

Uruchomiono bibliotekę "na korytarzu". Na początek liczyła ona ok. 400 voluminów zebranych z zasobów studentów i profesorów. Jej "bibliotekarzem" został student - Bolesław Utkin.

Powołano Bratnią Pomoc Studencką - Bratniak, tak jak to miało miejsce przed II wojną światową. Sekretarzem została studentka M. Fiedlar, a kuratorem Stanisław Byrski.

Coroczne wystawy studenckie, zostały zainicjowane w czerwcu 1947 roku w Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi.

Indeks uczelni ustalono na podstawie indeksu Politechniki Łódzkiej.

Na potrzeby uczelni powstały programy nauczania malarstwa (L. Ormezowski), nauki kompozycji i zasad formy (W. Strzemiński), nauczania rysunku i kompozycji malarskiej (S. Wegner).